9 apríl

Nákvæmlega fyrir 46 árum þ.9 apríl 1963 var ég nemandi í Stýrimannaskólanum í Reyjavík. Bjó á"Vistinni"eins og það var kallað. þ.e.a.s heimavist skólans.

 Súlan EA

Um kvöldið þann 9unda skall á aftakaveður sem kostaði 16 mannslíf hér við land. 16 menn á aldrinum 18 til 48 ára.Sem sagt menn á besta aldri"í blóma lífsins"eins og sagt er. Ég man að á kveldi þessa dags þ 9.átti bekkjarbróðir minn von á bróðir sínum í land. En bróðirinn var skipsmaður á m/b Súlunni EA

 

        Hringur SI missti 2 menn  sem druknuðu,í veðrinu 

Daginn eftir fóru að berast fréttiraf skipstöpum og mannsköðum. og menn setti hljóða. Seinna þennan dag fréttist svo af örlögum Súlunnar. En ekki strax hvort einhverjir af skipshöfninni hefði komist af. Svo komu fréttirnar af 11 manna áhöfn komust 6 menn af.Sigurkarfi GK hafði bjargað þeim Sigurkarfi hét áður Edda GK   Og liggur mikil harmsaga bak því nafni sem ekki verður rakin nú

Forsíða    Moggans 10 apr 1963

Ég man fögnuð bekkarbróðirs míns er hann frétti af björgun bróðir síns. Í skipshöfn Súlunnar átti ég kunninga og 1 fv skipsfélaga.sem fórust. Grímur Karlsson hinn frægi skipsmódelasmiður var skipstjóri á m/b Sigurkarfa þegar þetta skeði. Svona er sagt frá fundi skibbrotsmanna í bók Steinars j Lúðvíkssonar"Þrautgóðir á raunarstund" Kl fjögur var báturinn um 3 mílur út af Garðskaga. Sá þá hásetinn sem var við stýrið rauðu ljósi bregða fyrir út um bakborðshliðargluggan. Kristján Ragnarsson stm sem einnig var í brúnni sá líka ljósinu bregða fyrir.Grímur skipstjóri sá það hins vegar ekki.  Rýndu mennirnir á  Sigirkarfa nú út í hríðina og allt íeinu taldi Grímur sig sjá lóðabelg  rétt hjá skipinu. Við nánari athugun kom í ljós að þarna var um að ræða gúmíbát og var hann mannlaus og á hvolfi og og því látinn eiga sig. Grunaði Sigurkarfamenn strax að eitthvað hefði orðið að hjá skipi á þessum slóðum og var öll áhöfnin kölluð á útkikk og að berja klaka af skipinu. Um stund virtist verða svolítið lát á hríðinni  og komu þá Sigurkarfa mennirnir auga á gúmbát sem var á réttum kili . Þegar Sigurkarfi nálgaðist bátinn var í fyrstu ekki hægt að sjá hvort menn væru í honum. eða ekki því því breitt var yfir inngöngugöt bátsins. En brátt voru þau opnuð og veifandi hendur birtust. Veifuðu Sigurkarfamenn á móti. Var nú Sigurkarfa lensað ofurhægt skáhallt að  gúmmibátnum þannig að lítilsháttar skjól myndaðist á stjórnborða.Þegar gúmmíbáturinn nálgaðist var kastað kaðli til manna í honum og náðu þeir honum. Hérna ætla ég að klippa á og kem seinna með frh Kært kvödd 

Athugasemdir

[Guðrún María Óskarsdóttir., 11.4.2009 kl. 02:46]

Stórfróðlegt Óli eins og þín er von og vísa, þú ert snillingur í að setja fram sögulegt yfirlit.

kv.Guðrún María.

[Jón Snæbjörnsson, 11.4.2009 kl. 21:19]

kann einhvernveginn ekki orðin sem þarf en mér finnst fallegt af þér að muna þetta þá á ég við að gleyma ekki, fátt hægt að segja Ólafur - hjartað slær með sjómönnum öllum