"Ef ég fengi"

Ef ég fengi að kjósa biskup myndi ég kjósa séra Gunnar. Og það myndi virkilega í anda gamals embættisins,að sá sem bæri þann embættistitil kæmi þeysandi i vísitasíunni.

 

 

Ekki á þess tíma fákum heldur nútíma Harry Davidson. Gamli gráni var kannske einusinni The king of the road. En ekki lengur. Ég er ekki að grínast þetta myndi gera alveg svellandi lukku hjá unga fólkinu.

 

 

Og er það ekki það sem Kirkjan þarf í dag?? Séra Gunnar myndi ná vel til þess.Auk þess sem ég hef heyrt að hann sé frábær prestur. Kært kvödd

Gunnar Sigurjónsson býður sig fram

Nafnið Þór hjá LHGÍ

Ég vona að ég tali fyrir hönd sem flestra þegar ég óska þessu nýja glæsilega skipi meiri velfarnaðar en fyrirrennara þess hjá LHGÍ nutu. Sá fyrsti sem bar nafnið Þór hjá henni, strandaði í Húnaflóa 1929 Mannbjörg.

 

 

 

 

Sá sem var nr tvö sökk ( að vísu þá komin úr eigu ríkisins) 1950 Mannbjörg Sá þriðji kom 1951. Hann var búinn tveim Grossley vélum. Ég las einhverstaðar að fjórar svona vélar hafi verið byggðar. Þrjár hafi farið til Noregs. En frændur vorir hafi skilað þeim fljótlega til baka sem ónothæfum. Ég man að margir gagrýndu LHGÍ fyrir að velja breska vél í skip sem ætti að gæta landhelginnar. En þessi vél átti eftir að kosta vélstjóra skipsins svita, tár og sennilega oft höfuðverk.

 

 

 

 

 

Mig minnir að upp úr 1970(1973 ??)væri skift um vél(ar) og ef minnið er ekki að svíkja þess meir var sú/þær vél(ar) Þýsk(ar)( Mannheim ??) Og þrátt fyrir þessi ósköp minnast allir íslenskir (og margir erlendir) sjómenn skipsins með miklum hlýhug Og það tekur í hjartað að horfa upp á niðurlægingu þess. En mér finnst stórnvöld þessa lands skuldi  þessu  gamla skip að þau bindi enda á hana.

 

 

 

Annaðhvort að koma því upp sem safni ( við verðum að muna að þetta var fyrsta skip Slysavarnarskólans) eða hreinlega að koma því í niðurrif. Ég vona að ég hafi þrætt veg sannleikans að mestu í þessari færslu. En ef svo er ekki má kenna lélegu minni um Kært kvödd

Þór var á prufusiglingu

"Ekkert á ég"

Ekkert á ég sameiginlegt með þessum kínverja en að vera með gerfitennur. Engar svona æfingar sem sagt er frá í greininni lengur. Í morgun átti ég brýnt erindi út í bæ og vildi helst líta sem sæmilegast út. En þá vantaði neðri góminn. Eftir góða stund og með adreanlínið í hámark fann ég helv.... góminn í inniskónum. Ég hafði semsé hóstað þeim út úr mér í svefninum. Þetta var mikið gleðilegur endir á sögu sem eftir þessari grein hefði getað endaði ílla. Best að hafa það eins og oft er borið uppá ömmur að geyma þær bara í vatnsglasi á náttborðinu. En þá getur... , nei annars nú er ég að komast á hálan ís. Kært kvödd

Vændiskaupandi kafnaði á gervitönnum