"Jú víst var það hægt Matthías"

Til er saga um sýslumann sem hafði skrifara sem hét Matthías, Svo var það í barnfeðursmáli og annar aðilinn hafði lýst stað og aðstæðum. Sem sýslumanni þótti töluvert furðulegar

Að skýrslutölu þann daginn spyr sýslumaður ritarann,: "Er þetta hægt Matthías" Segir  ekki af svari skrifara.  En þegar þeir hittast daginn eftir í réttarsalnum er það fyrsta sem sýsli segir:"Jú víst var það hægt Matthías. Þeir rannsökuðu málin gaumgæfilega á þeim tímum, Kært kvödd

Stunduðu kynlíf á ofsahraða

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 13.4.2009 kl. 16:06]

Það er nú betra að vera viss í sinni sök.  Sagan er alveg meiriháttar góð.

[Sverrir B. (IP-tala skráð) 13.4.2009 kl. 17:46]

Nú eða gamli bóndinn sem átti ungu konuna, sem tókst ekki að fá fullnægingu með þeim gamla. Hann bar sig upp við dýralækninn sem ráðlagði honum að fá jafnaldra konunnar, hann Bjössa á Hóli veifa handklæði framan í hana á meðan hjónin færu í rúmið. Annað ráð kunni dýri ekki en vissi að þetta hefði dugað til að fá beljur til að slaka á við kálfsburð.

Og áleiðis snérist þetta. Bjössi mætti í kotið og bóndinn gerði klárt. Bjössi veifaði handklæðinu án afláts og bóndi rembdist með konunni ungu - en ekkert gekk.

Enn kom bóndi til dýra, sem þá stakk upp á að þeir Bjössi hefðu hlutverkaskipti. Og það gerðu þeir. Bjössi háttaði sig hjá ungu konunni og bóndinn tók við handklæðinu og veifaði þar til hann gat ei meir. En á þeim tíma hafði konan fengið feiknalegar fullnægingar og lá í svitabaði í örmum Bjössa. Þá sagði bóndi hróðugur: SVONA Á SKO AÐ VEIFA HANDKLÆÐINU HA!