"Logaði stafnanna á milli"

Þetta sýnir okkur betur en nokkuð annað hættuna sem sjómönum stafar af eldi um borð í skipum. Með stærri og öruggari skipum er eldurinn jafnvel orðinn hættulegri óvinur sjómannsins en hafið. Sem allir keppast nu til að hylla á degi "Sjómannsins" Gaskútar gerfiefni og margt fleira er hægt að telja til. Að vísu gerðist þetta í höfn til allrar lukku.

 

 

Þetta minnir mig á sögu sem gekk hér í "den" Friðrik Ólafsson skólastjóri Stýrimannaskólans þótti stundum harður í horn að taka hvað lærdóminn varðaði, En hann kenndi (sem venja var hjá skólastjórum f g skóla) siglingarreglur og var betra að gata ekki í tímum hjá honum. 

 

Svo varð það einusinni í tíma hjá Friðrik að hann tekur upp einn nemenda og spyr hann um kaflann í  24 reglunni um skip sem dregur annað skip. Þ.e.a.s hvaða  ljós slíkt skip á að hafa. Nemandinn sem seinna varð fengsæll fiskiskipstjóri og farsæll útgerðarmaður klóraði sér aðeins í hausnum og svaraði:" ja ég er nú ekki aveg viss um það."

 

Friðrik spurði þá strangur á svip:"hvað er þetta lest þú eki reglurna heima drengur." Jú jú svaraði hinn" en síðast þegar ég sá skip draga annað skip þá hafði dráttarskipið togljósið en sá sem dreginn var logaði nú bara stafnanna á milli"  En þá meinti hann þegar b/v Neptúnus RE. var að draga b/v Gylfa BA brennandi til hafnar í mai 1951. Menn sögðu að Friðrik hefði snúið sér undan til að halda andliinu. Ef myndin er stækkuð sérst hvernig brúin á Gylfanum hreinlega bráðnaði niðir. Kært kvödd

Dæla sjó á eldinn