Það var allt betra hér í den eða var það ekki ???

Já það er furðuleg bólga þessi verðbólga sem hreinlega var kölluð "dýrtíð" í mínu ungdæmi Hún mun stafa af því ef Pétur sem vinnur verkamannavinnu, Segjum í Loðnubræðslu fær 5% launahækkun og lætur eftir sér vínarbrauð með kaffinu sundags í staðin fyrir tvíbökurnar    þá bólgnar verð út Sem sagt verður verðbólga. En ef Páll sem er svokallaður fjárfestir sem á hreinni, að vísu gamalli íslensku hét braskari hækkar við sig launin um 100% og kaupir sér sérútbúinn jeppa.  Þá er allt slétt og fellt. Ekki einu sinn filapensill verður úr því En af frægari þjóðarleiðtogum síðustu aldar sagðin eitt sinn. "Verðbólga er brestur á aga hjá kaupendum og vöntun á aga hjá seljendum".  Ég læt ykkur um hver maðurinn var. En hvað um það þetta segir manni að við þessir sauðsvörtu megum bara éta okkar hafragraut hvurndags og undanrennu út á hann sundags. Mér dettur í hug vinur minn þar sem samspil tungu og annarar totu mikli neðar var markvisst.  Í skólanum þegar hjúkrunarkonan kleip hann neðra rak hann alltaf tunguna út úr sér. Þetta gæti flokkast undir orsök og afleiðing. En svo var það önnur samtenging, Einn virtur læknir og mikill vinur minn fullyrti einusinni að kreppti maður vissan vöðva ( sem maður gerir stundum ef maður vill ekki missa allt í buxurnar) þá ætti totan fyrrnefnda að rísa   Nú í mínu tilfelli gengur þetta allsekki upp og ástæðuna veit ég ósköp vel., Þarna er líka orsök og afleiðing. Nú fyrst svona er hægt að aftengja afleiðingarnar frá orsökinni Af hverju þarf þá allt að fara fjandans til ef Pétur Loðnubræðslumaður eignast nóg fyrir vinarbrauði sundags. En allt er þetta runnið undan rifjum (held ég) einvers Feders sem var vist uppi í "den gamle gode dage" Já i "den gamle gode dage" Þá var maður ungur og og upplifði lífið á annan hátt en nú  Sá veröldina með bernskuaugunum Og svo voru það bernsku brekin. Sum setur maður í þann  flokk sem heiti "mig minnir það " Þangað fara þau brek sem maður vill ekki hafa í fersku "En það er mér í fersku minni " er annar og vinsælasti flokkur bernskuminnis."Mér er það í barnsminni" er sá þriðji flokkurinn og næst vinsælastur. Ég er nú ekki svo gamall að ég muni vel hin litlu vinalegau hús er kamrar voru nefndir, Ég er nú ekki komin af ríku fólki og sem voru leiguliðar hvað húsnæði varðaði lungan úr minni bernsku  Og þar tíðkuðust vatnsalerni. En í einu húsinu þurfti maður að fara í annað hús ef maður átti þangað erindi. En kamrar voru á reglubundnu undanhaldi. Vitanlega voru óknytta strákar á mínum bernsku slóðum.

 

 

Og þeir gerðu oft at í sumum mönnum Aðallega bráðum mönnum sem ekki skildu um hvað leikurinn snerist. Einu sinni tóku 3 strákar af fg gerð sig til og ætluðu að stríða einum svodanna. Þeir stálu dínamít túpu frá Hreppnum og útbjuggu sprengu úr púðrinu. Þetta var á undanhaldi kamrana. En við hús umrædds mann var einn þannig Gæjarnir settu nú sprenguna undir fötuna sem tilheyrði þessu smáhýsi. Leiddu svo kveikjuþráð frá stórum steini nálægt fg smáhýsi.

 

Biðu svo átekta. Fyrst kom kona mannsins en  þar sem gæjarni áttu ekkert vantalað við hana var hún lýst friðhelg. Svo kom maðurin sem atlögunni hafði verið beint að. Nú var kveikt í þræðinum og hlaupið í ennþá öruggara skjól. En ekkert skeði. Svo opnaðist hurðin og fórnarlambið birtist  Skellti hurðinni harkalega á eftir sér gekk eitt eða tvö skref og já til að gera langa sögu stutta sást sá kamar aldrei meir.  Ég hef oft hugsað hvort hann hafi ekki lokað dyrum varlegar á eftir þetta. Þetta var nú eins og fyrr sagði á undanhaldi kamranna en ekki veit ég af neinu eins hvatvíslegu og þessu. Nú ekki man ég nú eftir svokölluðum "súkkulaðibíl" eins og mínir góðu vinir hér í Eyjum státað sig svo mikið af.En sá bíl mun hafa verið notaður einnnig til fiskflutninga og jafnvel vatnsflutninga ef mikið lá við. Og mennirnir sem sáu um súkkulaðiflutningana voru hörku menn sem unnu sitt verk að alúð. Og þeir lifðu sig inn í hlutverk sin. T.d þegar ein frúin var að koma heim og þeir við skyldustörfin við húsið. "Ja ég sé að þér hafið haft gesti um helgina frú NN" varð einum þeirra að orði. Það mun vera orðið fátitt að menn lifi sig svona inn í vinnu sína nú um stundir.  Einn minn bestu vinar lygnir aftur augunum og réttir úr bakinu þegar þessir tímar berast í tal. Hann segi þá frá sinni fyrstu WC reynslu. Þeir voru 3 vinir sem alltaf léku sér saman. Faðir eins hafði eitthvað svolítið meira milli handanna en feður hinna tveggja. Og það kom svo WC með niðursturtun í húsið. Þið munið þessi með arminum sem keðja með postulín handfangi hékk niður úr.  Nú þessi ósköp voru svo nýkomin í húsið og vinirnir að leika sér þar fyrir utan þegar heimastrákurinn spyr vini sína hvort þeir vilji prufa. Vinur minn þáði það en þeim þriðja var ekki mál. Nú af sinni alkunnu hæversku ætlaði hann bara að nota eina afrifu af WC pappírnum sem vfitanlega var þar nærtækur að athöfninni lokinni. Taktu tvær annars fer puttin í geng sagði þá heimastrákurinn en félagarnir höfðu fylgst með þessum ja fyrstu skrefum vinar míns á vegum þessara hluta.   Jæja hvernig var spurði svo heimastrákurinn stoltur af græjum hússins. Ja sagði vinur minn sem ekki var tilbúinn að sleppa hendinni af kömrunum: það slettist upp ras.... á mér. Þú ert asni sagði þá heimapeyinn önugur .Þú átt að rífa fyrst eiit blað og setja ofan á vatnið þá slettist ekkert upp í rassg.... á þér  Og þessum reglum hefur vinur minn fylgt nú í 65 ár. Hve ungur nemur það gamall temur segir einhverstaðar. Læt þetta duga af "deninu" í bili Verið ávallt kært kvödd