Fleiri gamlir í "Halaveðri"

Það sem átti að vera smáblogg um gamla síðutogara hefur aldeilis undið upp á sig. Og þetta átti eiginlega að vera um "nýsköpunartogarana" þetta um þá gömlu átti bara að vera formáli, Þetta er kannske eins og með kja....... á mér ef hann opnast er vont að loka honum aftur. En án gríns þá skulum við athuga restina af skipunum sem voru á "Halanum" í samnefndu veðri. Og hvernig þeim reiddi af;

 Njörður Fékk á sig brotsjó. Færði skipið gersamlega í kaf, Allar rúður í stýrishúsi brotnuðu. Skipið lá svo á stb hliðinni með brúarvænginn í sjó.Skipshöfnin fór strax í að reyna að rétta skipið. Var það vel á veg komið er annað ólag reið yfir og gerði þann árangur að engu. En með óbilandi kjarki og dugnaði tóks þó að rétta skipið. 1sta brotið reið yfir síðdegis á laugardag. Það var svo seint á sunnudagskveld að skipið náðist á réttan kjöl Þá með brúna glugga og hurðarlausa

 Þórólfur Var nýkominn á miðin og slapp við stóráföll

 Ása Var líka nýkomin á miðin og slapp sennilega skipa einna best. En hún hélt upp í veðrið allan tíman.Það urðu örlög Ásu að hún strandaði rúmum 10 mánuðum seinna við Dritvík á Snæfellsnesi

 Ceresio Enskur togari með íslenska áhöfn eins og Earl Haig lá undir áföllum en með harðfylgni tókst áhöfninni að koma skipinu lítt sködduðu til hafnar. Myndin er ekki af Ceresio heldu af systurskipi hand Glayds, En sagan af Ceresio er ekki búin Hann var byggður 1915 hjá Cook Weltin & Gemmell í Beverley Englandi sem Jellicoe. Fyrir Hellyers Brothers .

 Endalok Ceresio 

Skipið mældist 189.0 ts 338.0 dwt Loa: 42,80 m.brd 7.70m Strax 1915 fær skipið nafnið Ruchcoe 1919 Ceresio 1948 var honum breitt í kaupskip. Hann heldur nafni til 1976 að hann fær nafnið Kelvin and Clayde. Endalok skipsins urðu að það slitnað upp í fellibyl í Port of Spain Haiti 31-11983 og var svo rifinn 1989.74 ára gamall. Það þurfti meiri "gust" en í Halaveðrinu til að koma honum fyrir "kattarnef"

 Þetta þurfu togaramenn í Halaveðrinu líka að berjast við, ísinguna

Hvað skildu margir vera á lífi í dag sem geta þakkað það óbilandi kjarki og dugnaði þessara sjómanna fyrir rúmum 85 árum síðan að þeir lifa. Ekki veit ég til að nokkur af þessum monnum sé lifandi í dag. En þjóðin ætti að halda minningu þeirra í hávegum. Og ég hugsa að það sé á hreinu að sumir hafa ekki hugmynd um að þeir geta þakkað lífið áum sínum sem lentu í þessu miklu hremmingum sem Halaveðrið var. Kært kvaddir sem það eiga skilið