Íslandi bjargað

   Hingað er komið fólk til að bjarga Íslandi.Frá miklum voða að sagt er.Nýjasta björgunar ævintýrið er að bjarga okkur frá vopnatilbúningi sem ku vera afleiðing álframleiðslu.Ég viðurkenni rétt manna til að mótmæla,að ég tali ekki um að bjarga Íslandi frá allskonar vá.Ég kallaði um daginn þennan hjálparleiðangur sem komin er til að bjarga landinu"trúða"og fékk bágt fyrir

 

Ég á nú eina nýustu gerð af sjónvarpi(það kannske kemur upp um"Kapitalismann"og gróðafíknina í mér að segja frá því að það er svokallaður"flatskjár")nú gleraugun mín eru að vísu 3ja ára og hafa ekki svikið mig mikið fyrr en sennilega þarna um kvöldið þegar ég horfði  í fréttum á þennan "hjálpar,Íslandi leiðangur".Ég hef horft á myndir teknar í Církusum þá er fólk sem klætt samsvarandi búningum og hafandi uppi svipaðar hreyfingar og títtnefndur hópur kallaðir "Trúðar"Svona er nú þessi misskilningur minn tilkomin.

 

Ég hefði í minni einfeldni haldið að ef fólk vill láta taka mark á sér þá klæddist það ekki svona búningum sem mér sýndist þetta fólk klætt í.En þetta var víst missýn hjá mér.Ég að mestu ómenntaður maðurinn ætla ekki að blanda mér í umræðu menntamanna og annara snillinga um ál eða ekki ál.En ég hef unnað þessu landi sem ég hef búið í(að untanteknum 15 árum í sjálfskipaðri útlegð vegna andaslitra þeirra stéttar ég tilheyri.þ.e.a.s skipstjórnarmönnum í farmannastétt)

Ég hef  þar til fyrir 5 árum varla fengið kvef.Borgað mína skatta og skyldur til þessa þjóðfélags.Ég get verið stoltur yfir að tilheyra þeirri stétt sem hvað helst hefur komið fótunum undir þetta áðurnefnda þjóðfélag ásamt verkamönnum og bændum,sjómannastéttinni.Ég hef verið stoltur yfir því að vera íslendingur.Ég hef ekki haft nema eitt atkvæði til að hafa áhrif á stjórn landsins og þaraf leiðandi haft lítil áhrif á stjórn þessa lands.

 

Mér hefur mjög svo oft mislíkað  aðgerðir stjórnar og er í anstöðu við núverandi en ég hef alltaf verið hreykin og stoltur af þjóðerni mínu.Þrátt fyrir álver og ekki álver.Þrátt fyrir að vopn séu að einhverjum hluta gerð úr áli.Hvað má segja um auminga svíana með sitt "Bofors"sem hefur framleitt og hannað vopn síðan á 1500 talinu.Þyrftu ekki Svíar aðstoð til björgunnar frá vopnarisanum sem smyglaði flugskeytum til Persaflóans,Og sem var þess valdandi að Rajiv Gandhi tapaði kosningunum í Indlandi 1989.Vini mínu ásamt skipshöfn hans er haldið í gíslingu í afríkuríki sennilega með vopnum frá Bofors

 

Ég því miður maður með ekkert sérlega hreina fortíð og hef  ekkert til að státa mig  af annað en að vera Íslendingur.Ég hef reynt að koma til dyranna eins og ég er klæddur allavega síðustu ár.En allur tvískinnungsháttur fer í mínar fínustu taugar(þær eru kannske fáar eftir)Ég ætla að nota bílinn minn.ætla að steikja minn fisk á álpönnu og ferðast með skipum og flugvélum ef ég hef efni á.

 

Eldfjallið Pitatubo á Filipseyjum spúði í gosi 1991. 25-30 tonnum af  gasi(solvldioxid) 20-30 km upp í loftið sem á 2 eða 3 vikum náði í kring um jörðina og hafði gríðarleg áhrif á andrúmsloft jarðar.Nú eru fræðingar að tala um gos í nokkrum af okkar eldfjöllum séu líkleg til að bæra á sér.Vonandi verður okkur bjargað frá því.

Myndin sem fylgir er frá Mount St Helens

 

Nútíma Waterloo

 

 

Það er ágætt að fá sér frí öðru hverju frá því að argast út í allt og alla.En til að vera með er ágætt að leiða hugan að öðru.Ég bloggaði um daginn um bók sem heitir á Íslensku"Dumasarfélagið"Hún er eftir spænskan höfund"Arturo Perez-Reverte"Útgefandi hér er Mál og Menning.Sumir vinsælustu"bloggarnir"eru stundum með kynlífslýsingar,aðallega frá sjónarhóli konunar.Í þessari bók er aftur á móti lýsing á hvernig farið getur ef græjurnar hjá hinu kyninu klikka.

 

 

Snilldarþýðing Kristins R Ólafssonar finnst mér slík að ég minnist ekki þess að hafa lesið bók þar sem ég hafði satt að segja meira gaman að þýðingunni en sjálfum söguþræðinum.Mér finnst eftirfarandi kafli úr bókinni alveg einstakur.Hvernig höfundurinn fléttar saman fortíð og nútíð.Hvernig hann blandar stórum hetjum úr orustunni við Waterloo inn í tilfinningalega baráttu bókaveiðarans Corsos við dularfulla stúlku sem blandast inn í rannsókn hans á höfundi Skyttnana þriggja A.Dumasi e

 

 

"""Þetta varði aðeins eina sekúndu.síðan komst bókaveiðarinn til sjálf síns;hann sá hinn hlutann af sjálfum sér sitja á rúmstokknum,enn í frakkanum og gersamlega bergnuminn á meðan hún færði sig ögn,lyfti sér upp í boga einsog ungt og fagurt dýr og hneppti frá sér gallabuxnatölunni.Hann virti hana fyrir sér með einskonar vinsamlegu innra hálfglotti;með gamalkunnum fjálgleik í senn þreyttum og tortryggnum.Með meiri forvitni en ástríðu.

 

 

Um leið og stúlkan renndi niður rennilásnum afhjúpaði hún dökkan þríhyrninginn sem myndaði skarpa andstæðu við hvíta bómullina í nærbuxunum sem drógust niður með gallabuxunum þegar hún fór úr þeim og brúnir fótleggir hennar í allri sinni lengd á rúminu fengu Corsos- báða Corsoana- til að grípa andann á lofti á sama hátt og þeir höfðu fengið Rochefort til að grípa um tannbrotinn túlan á sér.Síðan lyfti hún höndunum til þess að fara úr bolnum;gerði það alveg óþvingað,án daðurs eða fálætis,og hafði ekki róleg og blíð augun af honum uns bolurinn huldi andlitið

 

 

Þá varð andstæðan enn skarpari;meiri hvít bómull,í þetta sinn drógst hún uppávið eftir dökkleitri húðinni;og stinnur og hlýr líkami hennar,mjótt mittið,brjóstin þung,fullkominn,útskorinn af mótljósinu í rökkrinu;hálsinn neðst,munnurinn hálfopinn og aftur augun sem höfðu hrifsað til sín alla birtu himinsins.Með skugga Corsos þarna inni,fanginn eins og sál drepin í dróma á botni þessarar tvöföldu kristalkúlu eða smaragðs

 

 

 

Það rann upp fyrir honum að hann myndi ekki geta þetta.Þetta var eitt af þessum myrku hugboðum sem komu á undan sumum atburðum og setja mark sitt á þá,jafnvel áður en þeir gerast,með viðvörunum um áhjákvæmilegt reiðarslag.Eða sagt á óskáldlegri hátt;meðan Corsos henti afganginum af fötum sínum á eftir frakkanum við fætur rúmsins,tók hann eftir því að upphaflegt holdris hans fjaraði nú óðum út.

 

Fallinn frá í blóma lífsins.Eða eins og langalangafi hans,Napóleonsinninn,hefði sagt,la Garde recule-Varðliðið hörfar.Gersamlega.Slíkt olli honum skyndilegum ótta þótt hann treysti á að þar sem hann stóð og bar í ljósið frá dyrunum bæri ekki á þessari linku.

 

Hann lagðist með óendanlegum varúðarráðstöfunum á magan við hliðina á hlýjum og brúnum líkamanum sem beið hans í rökkrinu og brá fyrir sig því sem  Keisarinn nefndi á sínum tíma í svaðinu í Flandri óbeina herbragðsnálgun;könnun vettvangs af miðlungsfæri og án beinna átaka á hættusvæðinu.Úr þessari skynsamlegri fjarlægð reyndi hann að vinna svolítin tíma ef Grouchy skildi koma með liðsauka og gældi við stúlkuna og kyssti hana flýtislaust á munninn og hálsinn.En allt kom fyrir ekki.Grouchy lét ekki sjá sig;glerblásarinn sá,eltist við Prússa víðsfjarri vígvellinum.

 

 

Og ótti Corsos breyttist í skelfingu þegar stúlkan þrýsti sér uppað honum og smeygði þéttu og hlýju læri milli læra hans og áttaði sig á hörmungarástandinu.Hann sá hana brosa lítillega,ögn hissa;brosa hvatningarbrosi í dúr við áfram meistari,ég veit þú getur það.Svo kyssti hún hann  af einstakri blíðu um leið og hún teygði fram einbeitta hönd tilbúna að bæta úr málunum.

 

 

En á sömu stundu og Corsos fann höndina snerta upptök harmleiksins fórst fleygið endanlega.Eins og Títanik.Sökk í hafið með rá og reiða.Með hljómsveitina að leika á þilfarinu,og konur og börn fyrst,Næstu tuttugu mínúturnar voru dauðastríð;ein þeirra stunda þegar maður bætir fyrir allar lífsins syndir.Hetjuleg áhlaup runninn út í sandinn gengt óhagganlegum sveitum skosku tinnubyssuskyttnanna.Fótgönguliðaraðir komnar í sókn strax og það örlaði á minnsta sigurfæri.

 

 

 

Óundirbúnar skyndisóknir léttvopnaðs fótgönguhers í þeirri bornu von að koma óvininum að óvörum.Skærur Húsara og þungar árásir brynjuriddara.en allar tilraunir höfðu sama endi;Wellington klúðraðist um í fjarlægu belgísku smáþorpi meðan yfirsekkjapípuleikarinn lék Gráskotamarsinn uppí opið geðið á Corsos,og gamli vörðurinn eða það sem eftir var honum beit á jaxlinn,hálfkafnaður í lakinu,gjóandi þöndum augum útundan sér á úrið sem hann var því miður ennþá með á únliðnum.Hnefastórir svitadropar runnu úr hársverði hans niður hnakkan.Og hann skondraði villuráfandi sjónum í kring um sig,yfir öxlina á stúlkunni,í örvæntingarfullri leit að skammbyssu til að skjóta sig með."""

 

 

Ekki ætla ég mér,lítt menntaður sjóarinn að setja mig í einhverjar stellingar sem vitur maður í bókmenntum en þetta finnst mér alger snilld.Kært kvödd